Nusa Penida ( 16 mei)

We boeken een hotel iets centraler en zetten hier onze bagage alvast af.

Onze eerste stop is Crystal bay. Een mooi strand maar redelijk druk. Er zijn heel veel boten en snorkelaars. De onderwaterwereld zou hier mooi zijn, maar we voelen ons nu niet geroepen om hier tussen te gaan zwemmen. Er zijn mooiere plekken om te snorkelen. We nemen wel een frisse duik in het zuivere water. Heerlijke verfrissing!

Onze 2de stop is Broken beach. De laatste kilometer is een moeilijke. In België zouden we er nog niet aan denken om zo'n weg te nemen. Maar hier is dat de normaalste zaak zowel voor scooters als auto's. Er zijn zo veel putten en stenen dat je ze niet kan ontwijken. De oplossing is om tegen 5 km per uur erdoor te gaan. Wat ben ik blij dat we deftige scooters hebben.

Broken beach is fantastisch mooi, van op de klif kan je meters diep in het heldere water kijken. Je kan vanop Broken beach in de volle zee kijken. We hebben het geluk om een schildpad in het water te zien, ongeveer 40 meter dieper dan we staan. Zo helder is het water.

Van hieruit gaan we door naar Angels Billabong. Op deze plek heb je een natuurlijke infinity pool, waar je kan in zwemmen bij laag tij. Bij hoog tij loopt de zee over in de infinity pool en de brekende golven op de rotsen zorgen voor een mooie regenboog van de opspattende waterdruppels. 

We rijden verder naar Kelingking beach waar je de bekende T-Rex (van op Instagram) kan zien. Het is wondermooi. Je kan vanop de klif helemaal naar beneden gaan en dan op een wit strand wandelen en ook gaan zwemmen. Het duurt 40 minuten om beneden te geraken, de afdaling begint met trappen. Ongelijkmatige treden van soms meer dan 70 cm hoog. Maar dit is nog het makkelijkste gedeelte. De trappen verdwijnen en worden rotsen. Er is een geïmproviseerde leuning gemaakt. De afdaling wordt steeds steiler en we zijn letterlijk aan het rotsklimmen. Geen idee of we ooit nog terug boven geraken. 

Na een serieuze klim komen we aan op het mooie strand. De golven zijn redelijk hoog, maar het helderblauwe water trekt zo aan, je moet in het water. Ik loop super enthousiast naar het water, ik sta met mijn knieën in het water en voel de kracht van de golven. De enige manier is erin duiken. De 2de golf komt vrij snel en ik kom er recht in. De golf breekt op mij en ik krijg zeker een liter zeewater binnen en wordt terug op het strand geduwd. Oeps dit had ik niet verwacht, ik ben al half verzopen en nog niet eens helemaal in de zee geraakt. Bij de 2de poging geraak ik voorbij de brekende golven en dan kan je met de metershoge golven mee drijven, zo leuk!😀 Maar op een bepaald moment moet je er terug uit, dat doe je best tussen de golven door. Ik geraak tot op een punt waar ik tot mijn knieën in het water sta, gezicht richting strand. Heel fier stap ik verder, maar de zee lacht met mij. Er komt een gigantische golf af en die sleurt me mee en dropt me op het strand, wat een kracht dat had ik niet zien aankomen. Ik wou sierlijk uit het water komen maar lig nu in 10 cm diep water gelijk een gestrande zeekoe op adem te komen 😂. En toch zo geweldig, ik moet er nog eens in. 

Het begint al te schemeren en we moeten nog helemaal naar boven klimmen. We zijn uiteindelijk een van de laatste die boven aankomen, dit is bergbeklimmen en niet meer hiken. Maar wat een belevenis💪🤗❤️