Ubud - Sekumpul (8 mei)

We genieten van een heerlijk ontbijt.

Vandaag gaan we de noordelijke kant op, ongeveer 70 km rijden. 

We komen langs de rijstterrassen van Tegalalang. Je kan wandelen tussen de rijstvelden, maar het is middag en 30°C.

Wij zien het niet zitten om in de brandende zon te wandelen dus doen even een terrasje met prachtig uitzicht.

Dat is ook genieten en misschien nog meer dan zitten zweten met al die trapjes😅.

We rijden verder en komen langs een nationaal park met vulkaan Batukaru. Ineens worden we bij een splitsing tegen gehouden door een paar mensen. We moeten betalen voor het nationaal park. Ik leg uit dat we daar helemaal niet naartoe gaan en uiteindelijk mogen we door rijden. Het gebeurt wel meer dat Indonesiërs mensen tegen houden en dan dwingen om te betalen voor iets wat eigenlijk niet nodig is. Zoals hier is er een officiële ingang voor het park en daar moet je betalen, deze stop was niet officieel. Ze zijn heel opdringerig en er staan direct een hele hoop mensen rond je, dus de meeste toeristen betalen en moeten dan wat verder de echte inkom nog eens betalen. Wij hebben ondertussen al geleerd dat je best door kan rijden of de mensen gewoon negeert en zegt ' no thank you'.

We stoppen op de brug en nemen toch even een paar mooie foto's.😀

Hoe meer we noordelijk rijden hoe minder toeristen we zien, oef. We rijden langs wegjes die steeds smaller worden. We hebben alleen de lieve mevrouw van Google dus we blijven haar aanwijzingen volgen. Op een bepaald moment rijden we tussen de rijstvelden en bossen. De weg wordt steeds smaller en gaat steeds steiler. Op een bepaald moment zo steil dat je met de scooter niet meer kan stoppen. Stoppen is achteruit bollen, remmen houden je hier niet tegen, zo steil is het. Gino gaat op een nat stuk bijna onderuit, zijn brommer is krachtiger en slipt sneller door. Dat hoor ik later pas want ik rij eerst en het enige wat ik kan denken is volle gas geven en hopen dat we op een bepaald moment terug op een plat stuk komen. We geraken er uiteindelijk en komen aan bij het hotel. De Google-mevrouw heeft ons weer maar eens langs een binnenweg gestuurd! De mensen van het hotel kijken verbaasd en vragen zich af hoe we langs deze weg er toch zijn geraakt.

Het hotel is prachtig, een verborgen parel. Wat een uitzicht en ver weg van de vele toeristen.